Deze auteur moet nog zijn bio toevoegen
Laten we wel zeggen trots te zijn dat Bene al 214 bijdragen op zijn/haar naam heeft staan.
Voor niks gaat de zon op, zei ons grootmoeder ooit. En dat had ze vast van haar grootmoeder. Ik bezin me over de eeuwenoude volkswijsheid terwijl ik voor dag en dauw de stad binnen fiets. De zon staat halverwege het zwerk. Gevels kleuren goudgeel en de kilte van de nacht wordt discreet de straten uitgejaagd. […]
Het voordeel aan werken voor een grote organisatie: je hebt meer dan 2.000 collega’s om mee op te trekken. Het nadeel aan werken voor een grote organisatie: eigenlijk ken je er van die 2.000 maar een handvol echt goed.
Hoera, hoezee en halleluja voor die zeldzame, wonderlijke weekavonden. Waarop je écht niks aan je hoofd hebt. Waarop de kroost uithuizig is, alle plichten vervuld zijn en de grenzeloze vrijheid lonkt.
Eerst code geel. Dan code oranje. Dan weer code geel. Onheilsweer kleurt de maand maart van dit jaar. We laveren dagelijks al fietsend tussen rondvliegende plastic zakjes, takken op het fietspad en die ene groezelige knuffel in de greppel: weggewaaid.
Het is 1990, of ergens daaromtrent. Je bent jong en verdiept je in de boeken van Thea Beckman, luistert naar de platen van Clouseau en beleeft een jeugd zoals een jeugd hoort te zijn: zorgeloos. TV-kijken is sinds kort ook stukken boeiender geworden.
Waarde missiezusters van het Heilig Hart van Jezus, U schrikt zich vast een hoedje bij ontvangst deze brief. Ik schrijf u vanuit het verre België, terwijl ik hoegenaamd niets met missiezusters, noch met het Hart van Jezus heb. Maar ik voelde me zedelijk verplicht om u te danken voor de goddelijke ingeving die u in […]
Ze zitten knus bijeen in een kring, in de cafetaria van het WZC. De gemiddelde leeftijd van de bewoners is 75+. In de herfst van het leven kampen ze al eens met mist in het hoofd. Om de mist te doen vervagen, organiseert een begeleidster een groepsactiviteit.
“Is dat ook een BV zoals gij? Of een gewone vriendin?” Ik schiet in de lach wanneer ik de vraag hoor. We zitten op restaurant in Antwerpen. Chef Su is charmant nieuwsgierig. De vriendin met wie ik optrek, heeft immers een bekend gezicht. Maar ‘onder ons’ zijn wij daar niet mee bezig. Frindinnen kletsen honderduit. […]
14 u, Boekenbeurs Antwerpen. Het meisje met blond haar knikt verwachtingsvol. Een man geeft uitleg, bladert tussendoor in haar script.Ze heeft een verhaal geschreven en wil het ook graag uitgegeven krijgen. Er hangt hoop in de lucht.
Op een topdag brengen makkelijk 18.000 boekenwurmen een bezoek aan de Antwerpse Boekenbeurs. Geen (grijs) haar op mijn hoofd dat eraan denkt om met elk van hen, apart kennis te maken.