we Hey Bruce,
Ik hang hier in de sofa en ‘Badlands’ knalde zonet door de radio. Eén van die monsterhits, signed The Boss. Terwijl ik in pyjama schaamteloos meebrulde en er wat klungelige danspasjes bij deed, besefte ik dat ik er zondag weer eens niet bij zal zijn. Je staat op het podium in Werchter. Lees meer
‘Alles van waarde is weerloos’, schreef Lucebert ooit. Het is zo’n zinnetje dat je in 101 contexten kunt bovenhalen. Omdat het klopt van A tot Z, in amper vijf woorden. Lees meer
Het is nat en kil wanneer ik langs de schreeuwerige vitrines in half lege winkelstraten drentel. De gezichten die rondlopen zijn gemaskerd, lichtjes die her en der fonkelen kunnen de latente leegheid niet wegvegen. Kerst is niet meer wat het is geweest. Lees meer
Ze zeggen van de zee dat ze je een leven lang in de ban houdt. Dat wie aan de kust geboren wordt, er altijd naar terugkeert. Zoals ik. Wanneer de zandzoekers zijn verdwenen en de kuststrook ’s avonds weer zichzelf wordt, slenter ik door de straten van de koningin der badsteden. Ze fascineert me voor de honderdste keer. Lees meer
Samen komen we erdoorheen. Yes we can. Andrà tutto bene. De slogans die anno 2020 van vensterramen en muurprenten spatten, zijn kleurrijk en veeltalig. Onder het motto ‘moedig voorwaarts’ steken we elkaar al maanden een hart onder de riem. Lees meer
Flashback. Het is november 1993. Een tiener – net geen 15 – mag van het ouderlijk gezag voor het eerst alleen een concert in Knokke bijwonen. Lees meer
Herman van Veen wordt 75. We hebben maanden geleden kaartjes gekocht voor de show. De verwachtingen zijn hooggespannen als we die avond aanschuiven om de zaal te betreden. Lees meer
Ze zitten knus bijeen in een kring, in de cafetaria van het WZC. De gemiddelde leeftijd van de bewoners is 75+. In de herfst van het leven kampen ze al eens met mist in het hoofd. Om de mist te doen vervagen, organiseert een begeleidster een groepsactiviteit. Lees meer
Halleluja en jochei: Eurosong zit erop. We zijn niet afgegaan als een gieter. Geen achterafkreten te horen à la “’t is allemaal vriendjespolitiek” of “waarom hebben die Walen in godsnaam Blanche op missie gestuurd”. We strandden in de topvier, de driekleur wappert nog steeds en mocht u twijfelen: ja, we hebben hier a casa ook meegekeken naar dat festival. Lees meer
Met een rugzak tussen borst en arm geklemd, de portefeuille in een hand en koortsachtig zoekend naar de klantenkaart met de andere hand: zo begin je elk rondje supermarkt. De volgorde van de handelingen die je maakt is altijd dezelfde en altijd even zenuwslopend. Na het gegoochel met zakken, vakjes en ritsen moet de opgediepte klantenkaart nog gescand. Lees meer