Schuddebollepats: da’s netwerken!
Op een topdag brengen makkelijk 18.000 boekenwurmen een bezoek aan de Antwerpse Boekenbeurs. Geen (grijs) haar op mijn hoofd dat eraan denkt om met elk van hen, apart kennis te maken.
Deze auteur moet nog zijn bio toevoegen
Laten we wel zeggen trots te zijn dat Bene al 215 bijdragen op zijn/haar naam heeft staan.
Op een topdag brengen makkelijk 18.000 boekenwurmen een bezoek aan de Antwerpse Boekenbeurs. Geen (grijs) haar op mijn hoofd dat eraan denkt om met elk van hen, apart kennis te maken.
Het was 1991 en herfstvakantie toen ik voor de allereerste keer Antwerp Expo bezocht. De plaatselijke bibliotheek had een dagtrip naar de Boekenbeurs georganiseerd: een openbaring voor een West-Vlaams tienermeisje dat toen al aan een ongeneeslijke boekverslaving leed.
Geachte minister van Mobiliteit Geachte heer Weyts Een week na de lokale verkiezingen wend ik me met grote spoed tot u. In mijn thuisstad Brugge is een interventie vanop Vlaams niveau onontbeerlijk om de openbare orde en verkeersveiligheid te handhaven. Ik hoop dat u deze noodkreet opvangt en ernaar handelt.
Je hebt groene vingers of je hebt ze niet. Ik behoor tot de laatste categorie mensen, ik héb een tuin en dus is er geen ontkomen aan: het gras moet gemaaid, de haag gesnoeid, het onkruid verwijderd. Van april tot september doe ik het bijna wekelijks, lichtjes nukkig én plichtsbewust, tot de lap groen achter […]
Wel of niet doen? Waar laten zetten? Geen spijt hebben achteraf? De vragen spoken al maanden door je hoofd, tot je de knoop uiteindelijk doorhakt. Je legt de afspraak vast op een najaarsdag. Je weet dat je twee weken later aan de beurt bent en dat er dan geen weg terug meer is.
Klein geluk. Op sommige dagen valt het een mens in veelvouden te beurt. Op een mooie vrijdag in Gent is het zelfs drie keer raak. Ik heb afgesproken aan de Kouter met een vriend van weleer.
Het is woensdagmiddag in de Koekenstad. De zomerzon laat zich voor de 45ste dag van haar beste kant zien. Ik heb tussen loomte en luiheid wat straten afgedweild en een nieuwe boekenvoorraad ingeslagen.
620-94502-17 Ik vind het beduimelde stukje karton met het opschrift terug in mijn rugzak en glimlach. De reis zit erop, de was is gedaan, de valiezen zijn opgeborgen. Maar met één blik op dit kleinood en het nummer komt de ‘instant rewind’, twee weken terug in de tijd.
De avond valt als we ter hoogte van de baai halt houden. Dit is een eiland, onooglijk en ongerept in tal van opzichten. De bewoners hebben lak aan het haast-je-rep-je bestaan. Ze leven op de maat van de seizoenen, met het komen en gaan van de golven en met zicht op de eindeloze oceaan. De […]
Het is even voor 8 uur, maandagmorgen. We stappen in de auto. De rugzak ligt op de achterbank, ik vraag pro forma of hij zijn boterhammen, drinkbus, zonnebril én pet niet vergeten is.