Iets na zeven uur gaat de zon vandaag onder, lees ik op Google. Het is een herfstavond zonder gelijke. De zon straalt zacht, een waaier van kleuren siert de bomen die hun laatste restjes blad nog moeten afgeven. Ik por de kinderen en zeg dat we moeten vertrekken.
Goden met geschoren benen
Zelfs al likt de natie nog de wonden omdat Wout en Remco zondag geen goud scoorden op het WK tijdrijden, ik loop gelukzalig glimlachend rond. De Italianen hebben weer eens het verschil gemaakt en ons lik op stuk gegeven.
Ostende, bonsoir (3)
Ik veeg gauw een spat mosselsaus van zoonlief zijn trui, zwier het servet in de emmer met lege schelpen, neem mijn handtas en verlaat samen met de kroost het pand. Maar niet zonder nog één keer achterom te kijken.
Afkomen en rechttrekken
Cliché 1: Hollanders zijn gierigaards
Cliché 2: Hollanders reizen altijd met een camper of caravan
Cliché 3: Hollanders vinden Belgen maar een vreemd volkje
Soms is een uitje in eigen land de beste manier om die clichés te ontkrachten.
Ostende, bonsoir (2)
De zomer rammelt met onze voeten, zeggen ze. Het is nog nooit zo nat geweest, zo grijs, zo alles-wat-zomer-niet-hoort-te-zijn. Maar pluspunten zijn er ook. Het grondwaterpeil is hersteld en op een schaarse zonnige dag lonkt de kust opnieuw. Ik spoor naar de koningin der badsteden om het vakantiegevoel te verzilveren.