Zondagmorgen, Brussel-Zuid. Met een frindin flaneer ik op een van de meest kleurrijke en populairste markten van het land. Hier verbroederen marktkramers met al wat de wereld kopen wil. Kledij, voeding, cosmeticaproducten en prullaria in alle vormen en maten. Lees meer
Paris sera toujours Paris. Moeder en dochter bezoeken ‘de mooiste stad ter wereld’ en raken instant verslingerd aan de boulevards, lyriek aan de oevers van de Seine en de zwierigheid der Fransen. Lees meer
Eind juni zijn de dagen op hun langst, hun warmst, hun mooist. Het is uitgerekend eind juni als we op het stadhuis worden verwacht na sluitingstijd. Er staat een kleine receptie op de agenda. Lees meer
“Wie is daar, mama?”
De hamvraag van de jongste thuis. Hij stelt ze iedere keer als de bel gaat. En iedere keer antwoord ik hetzelfde:
“Ik weet het niet, maar ik vertel het je als de deur open is!” Lees meer
Of we het nu leuk vinden of niet: de verkiezingsoverwinning van Vlaams Belang op 26 mei geeft de partij in kwestie aanzienlijk meer politiek en maatschappelijk gewicht. Dat gewicht kunnen ze valideren in een hele reeks raden van bestuur, ook bij de VRT. Lees meer
Voor niks gaat de zon op, zei ons grootmoeder ooit. En dat had ze vast van haar grootmoeder. Ik bezin me over de eeuwenoude volkswijsheid terwijl ik voor dag en dauw de stad binnen fiets. De zon staat halverwege het zwerk. Gevels kleuren goudgeel en de kilte van de nacht wordt discreet de straten uitgejaagd. Oh joy! Zelfs al beweert de halve wereld dat we sinds de recente verkiezingen in een kil en harteloos Vlaanderen wonen: vanmorgen is er bij ons, in de Hanzestad, even geen sprake van. Lees meer
Het voordeel aan werken voor een grote organisatie: je hebt meer dan 2.000 collega’s om mee op te trekken. Het nadeel aan werken voor een grote organisatie: eigenlijk ken je er van die 2.000 maar een handvol echt goed. Lees meer
Hoera, hoezee en halleluja voor die zeldzame, wonderlijke weekavonden. Waarop je écht niks aan je hoofd hebt. Waarop de kroost uithuizig is, alle plichten vervuld zijn en de grenzeloze vrijheid lonkt. Lees meer
Het is 1990, of ergens daaromtrent. Je bent jong en verdiept je in de boeken van Thea Beckman, luistert naar de platen van Clouseau en beleeft een jeugd zoals een jeugd hoort te zijn: zorgeloos. TV-kijken is sinds kort ook stukken boeiender geworden. Lees meer
Waarde missiezusters van het Heilig Hart van Jezus,
U schrikt zich vast een hoedje bij ontvangst deze brief. Ik schrijf u vanuit het verre België, terwijl ik hoegenaamd niets met missiezusters, noch met het Hart van Jezus heb. Maar ik voelde me zedelijk verplicht om u te danken voor de goddelijke ingeving die u in mij onlangs in Rome schonk. Lees meer