Het is 11u20 als ik het station binnenwandel. De trein vertrekt over 10 minuten en ik moet meteen de zwaarste aller afwegingen maken. Stap ik richting perron? Of riskeer ik een blitzbezoek aan Starbucks voor iets te dure cake en coffee-on-the-go?
Archieven:Brugge
Als beren smelten
Het is een zonnige middag als ik richting binnenstad stap. De lockdown ‘light’ is van kracht maar bewegen in de buitenlucht mag, heeft Maggie gezegd, dus ik voeg de daad bij het woord.
De mannen van het jaar
Ziedaar het eindejaar. Het is het moment bij uitstek om bucket lists, jaaroverzichten en markante momenten van de voorbije 365 dagen bijeen te schrapen.
Bij de burgemeester
Eind juni zijn de dagen op hun langst, hun warmst, hun mooist. Het is uitgerekend eind juni als we op het stadhuis worden verwacht na sluitingstijd. Er staat een kleine receptie op de agenda.
Zon, zeep, boutjes en zo
Voor niks gaat de zon op, zei ons grootmoeder ooit. En dat had ze vast van haar grootmoeder. Ik bezin me over de eeuwenoude volkswijsheid terwijl ik voor dag en dauw de stad binnen fiets. De zon staat halverwege het zwerk. Gevels kleuren goudgeel en de kilte van de nacht wordt discreet de straten uitgejaagd. Oh joy! Zelfs al beweert de halve wereld dat we sinds de recente verkiezingen in een kil en harteloos Vlaanderen wonen: vanmorgen is er bij ons, in de Hanzestad, even geen sprake van.