Voor niks gaat de zon op, zei ons grootmoeder ooit. En dat had ze vast van haar grootmoeder. Ik bezin me over de eeuwenoude volkswijsheid terwijl ik voor dag en dauw de stad binnen fiets. De zon staat halverwege het zwerk. Gevels kleuren goudgeel en de kilte van de nacht wordt discreet de straten uitgejaagd. Oh joy! Zelfs al beweert de halve wereld dat we sinds de recente verkiezingen in een kil en harteloos Vlaanderen wonen: vanmorgen is er bij ons, in de Hanzestad, even geen sprake van.
Archieven:Brugge
Het dubbeldessert
Hoera, hoezee en halleluja voor die zeldzame, wonderlijke weekavonden. Waarop je écht niks aan je hoofd hebt. Waarop de kroost uithuizig is, alle plichten vervuld zijn en de grenzeloze vrijheid lonkt.
Door de wind
Eerst code geel. Dan code oranje. Dan weer code geel. Onheilsweer kleurt de maand maart van dit jaar. We laveren dagelijks al fietsend tussen rondvliegende plastic zakjes, takken op het fietspad en die ene groezelige knuffel in de greppel: weggewaaid.
Chagrin d’amour
Ze zitten knus bijeen in een kring, in de cafetaria van het WZC. De gemiddelde leeftijd van de bewoners is 75+. In de herfst van het leven kampen ze al eens met mist in het hoofd. Om de mist te doen vervagen, organiseert een begeleidster een groepsactiviteit.
SOS minister Weyts!
Geachte minister van Mobiliteit
Geachte heer Weyts
Een week na de lokale verkiezingen wend ik me met grote spoed tot u. In mijn thuisstad Brugge is een interventie vanop Vlaams niveau onontbeerlijk om de openbare orde en verkeersveiligheid te handhaven. Ik hoop dat u deze noodkreet opvangt en ernaar handelt.