Clichés. Ik ben er niet gek op. Ze zijn een makkelijk excuus om dingen in hokjes te duwen. Ze stroken zelden met de realiteit. Maar laat een vierdaagse trip naar Firenze voor één keer het ideale excuus zijn om een stapel clichés innig te omhelzen. Lees meer
Twee dingen waar dezer dagen niet aan te ontsnappen valt. 1. Grasvelden 2. Hoe ze in modderputten veranderen. Immers: naast een WK voetbal is de laatste weken ook een festivalseizoen op gang getrapt. Lees meer
Op de eerste dag van de zomer scheen de zon volop. Alles baadde in licht, gezelligheid, lachende mensen en overvolle terrasjes. Klein geluk in vele kwadraten, terwijl we uitgerekend op die dag afscheid namen. Afscheid van Thé Lau. De artiest die terminaal ziek is en zijn carrière in schoonheid wou eindigen, met een aantal zinderende afscheidsconcerten. Met The Scene, met ‘zijn’ band, het monument van de Nederlandstalige rock. Lees meer
Beeld u in: een zonnige zaterdagmiddag. U bent met 3 koters op stap in Plopsaland. U besluit om mee te gaan op de Splash, ook al weet u dat u instant kotsmisselijk wordt wanneer dat bootje straks aan een moordvaart naar beneden raast. Bovendien huivert u bij de gedachte dat u als een verzopen kieken uit de attractie zult stappen, net wanneer de zon niet te zien is. Lees meer
Vorige week heb ik nog eens een treinrit gemaakt. Niet omdat ik zot ben van de service bij de Belgische spoorwegen, wel omdat ik spoorslags naar de Brussel moest. Daar werd woensdag te midden het verkiezingsgedruis nog even de Leraar van het Jaar verkozen. Lees meer
Neen, dit huishouden heeft niet gekeken naar Eurosong dit jaar. Vorig jaar ook niet, nu ik erover nadenk, en in 2012 ook niet. Hamvraag: wie kijkt daar in godsnaam wel nog naar? Véél volk, zo blijkt en in zekere zin mag dat ook niet verbazen. Lees meer
Of ik echt mijn beha had uitgetrokken voor die bewuste foto? De vraag werd me vorige week geserveerd door een mannelijke collega. Op het werk, aan tafel, in de refter. Als de context u niet meteen duidelijk wordt: situatieschets hieronder. Lees meer
Dit weekend al rijdend in de cd-speler gepleurd: een schijfje met nummers uit de jaren ’80 die iedereen zo’n beetje vergeten is. Verwens me maar meteen voor mijn slechte smaak. De eighties worden muzikaal vaak in één adem met kitsch en commerciële rommel genoemd. Lees meer
Het is 6 april 2014 als ik dit schrijf. De ultieme sportieve hoogdag, de dag van de Ronde, de koers der koersen, Vlaanderens mooiste. De renners stonden voor dag en dauw al op de mooiste markt van ’t land. In Brugge. Tientallen toppers in strakke pakjes met bekoorlijke perfect geschoren benen, wachtend op het startschot. In hun kielzog een gigantisch peloton. Klaar voor de strijd.
Lees meer
Even aan namedropping doen: ooit zat ik met Sarah Bettens aan de ontbijttafel in Leuven. Ze speelde met K’s Choice op Marktrock en ik mocht de dame in haar hotel voor dag en dauw interviewen. Het was oergezellig – of wat had u gedacht – en tussen de gesprekken door vroeg ik haar wat ze nu eigenlijk het meest miste aan België. Lees meer