Deze auteur moet nog zijn bio toevoegen
Laten we wel zeggen trots te zijn dat Bene al 219 bijdragen op zijn/haar naam heeft staan.
Het schooljaar zit erop. De boekentassen zijn in de kast gezwierd. De eindrapporten uitgereikt. Voor wat het waard is: hier slechts één eindrapport op de eettafel. De oudste heeft het eerste leerjaar naar behoren afgerond en mag in september naar de tweede klas.
Op de eerste dag van de zomer scheen de zon volop. Alles baadde in licht, gezelligheid, lachende mensen en overvolle terrasjes. Klein geluk in vele kwadraten, terwijl we uitgerekend op die dag afscheid namen. Afscheid van Thé Lau. De artiest die terminaal ziek is en zijn carrière in schoonheid wou eindigen, met een aantal zinderende […]
Beeld u in: een zonnige zaterdagmiddag. U bent met 3 koters op stap in Plopsaland. U besluit om mee te gaan op de Splash, ook al weet u dat u instant kotsmisselijk wordt wanneer dat bootje straks aan een moordvaart naar beneden raast. Bovendien huivert u bij de gedachte dat u als een verzopen kieken […]
Nog twee nachten slapen en het is zover: een kakelvers WK voetbal. Yes! Het is alles waar ik in wezen weinig affiniteit mee heb, maar voor de gein volledig in mee ga. Helaas leeft de perceptie nog steeds dat vrouwen geen jota snappen van voetbal.
De formatiegesprekken lopen, dames en heren! Jawel. Intussen is het al meer dan een week geleden dat we bolletjes kleurden of aanstipten op een saai scherm. Het land kleurde ten noorden van de taalgrens lichtelijk geelbruin. Mijn mening daarover doet weinig ter zake (politieke debatten en opiniestukken: er waren er al genoeg de voorbije tijd) […]
Vorige week heb ik nog eens een treinrit gemaakt. Niet omdat ik zot ben van de service bij de Belgische spoorwegen, wel omdat ik spoorslags naar de Brussel moest. Daar werd woensdag te midden het verkiezingsgedruis nog even de Leraar van het Jaar verkozen.
Makkelijk zat om na een overlijden niks dan goeds neer te pennen over de betreurde. Makkelijk zat ook om clichés te vervallen. De daden op te lijsten en de mens te negeren. De echecs in de verf te zetten en de realisaties plots niet zo indrukwekkend meer te vinden. Jean-Luc Dehaene verdient beter, mijn gedacht.
Neen, dit huishouden heeft niet gekeken naar Eurosong dit jaar. Vorig jaar ook niet, nu ik erover nadenk, en in 2012 ook niet. Hamvraag: wie kijkt daar in godsnaam wel nog naar? Véél volk, zo blijkt en in zekere zin mag dat ook niet verbazen.
Open deuren intrappen: heerlijk vind ik dat. De open deur van vandaag heet dat vrouwen het niet makkelijk hebben. Ik herhaal: ze hebben het niet makkelijk. Weet u waarom? Niet vanwege de allesverslindende cocktail huishouden, relatie, werk en sociale agenda.
Dames en heren: de verzuring. Doet u daar ook aan mee soms? Plezanter dan Monopoly spelen, ik zweer het. Vorige week nog meegemaakt, om 8u27 op donderdag op de speelplaats van de school waar mijn kinderen tot nog betere mensen herschapen worden.