Exit 2014, over dik twee dagen. Een nieuw jaar start dra en dan spoelt de halve mensheid de ratrace van de voorbije maanden weer vlotjes door. Met bubbels, zakouskis die het gehemelte verschroeien en de ‘beste’ wensen plus goede voornemens die – ik spreek vooral voor mezelf – voor geen meter ingelost zullen worden. Lees meer
In gedachten hoort een mens een grote metalen poort dichtklappen. Daarna het geluid van een hangslot dat eraan geklikt en gesloten wordt: ke-deng. Zo sluit men een fabriek, nadat de laatste werknemer net buiten gewandeld is en wezenloos voor zich uit staart. Lees meer
Dit is bloggen op paracetamol, met een dampende kop thee bij de hand en een doos zakdoeken voor mijn neus. Goeiemaandagmorgen. Ik snotter, ik nies, ik gloei. Gesteld dat ik voor zonsondergang nog bij een huisarts binnen waai, dan luidt het vast dat ik weer een sinusitis te pakken heb. Lees meer
Clichés. Ik ben er niet gek op. Ze zijn een makkelijk excuus om dingen in hokjes te duwen. Ze stroken zelden met de realiteit. Maar laat een vierdaagse trip naar Firenze voor één keer het ideale excuus zijn om een stapel clichés innig te omhelzen. Lees meer