Terugblikken op 2020 is een klus van formaat als je wil onderstrepen wat leuk was. Corona bleek een party pooper van formaat en ging met elk gemoed aan de haal. Ik kan me niet herinneren welke film ik dit jaar de strafste vond, want bioscopen zijn al vijf eeuwen dicht.
Awful! Horrible! Booooo!
Samen komen we erdoorheen. Yes we can. Andrà tutto bene. De slogans die anno 2020 van vensterramen en muurprenten spatten, zijn kleurrijk en veeltalig. Onder het motto ‘moedig voorwaarts’ steken we elkaar al maanden een hart onder de riem.
Brugge, die stille
13 maart 2020
Het begint op vrijdag de dertiende.
Ik heb nergens een zwarte kat gezien.
Ben niet onder een ladder door gelopen.
Heb geen schoenen op tafel gezet.
Heb de bananenschil op het trottoir ontweken.
Here’s your pornstar!
Ach, ik koester ze, de mensen die ondanks de lockdown aan mijn deur bellen. De buurvrouw met de boodschappen. Het kind dat straks weer eens van school thuiskomt. De postbode die de iets te dikke envelop net niet in de bus krijgt. De pakjesbezorger die alles brengt wat de postbode niet brengt.
Gezonde cake
Het is 11u20 als ik het station binnenwandel. De trein vertrekt over 10 minuten en ik moet meteen de zwaarste aller afwegingen maken. Stap ik richting perron? Of riskeer ik een blitzbezoek aan Starbucks voor iets te dure cake en coffee-on-the-go?