De zomer rammelt met onze voeten, zeggen ze. Het is nog nooit zo nat geweest, zo grijs, zo alles-wat-zomer-niet-hoort-te-zijn. Maar pluspunten zijn er ook. Het grondwaterpeil is hersteld en op een schaarse zonnige dag lonkt de kust opnieuw. Ik spoor naar de koningin der badsteden om het vakantiegevoel te verzilveren.
Archieven:zee
Ostende, bonsoir
Ze zeggen van de zee dat ze je een leven lang in de ban houdt. Dat wie aan de kust geboren wordt, er altijd naar terugkeert. Zoals ik. Wanneer de zandzoekers zijn verdwenen en de kuststrook ’s avonds weer zichzelf wordt, slenter ik door de straten van de koningin der badsteden. Ze fascineert me voor de honderdste keer.
Zomereinde aan zee
De zomer van 2020 zit erop. Een zomer met mondmaskers aan zee. Met periodiek afgesloten kustgemeenten. Met crisisbeheersing op elke zandkorrel. Met gereserveerde plaatsjes.
Rij, rij, rij
Morgen is D-day. Dan berichten ongeduldige kranten en nieuwsbulletins vast al over “de” zomer van 2016. Een karrenvracht statistiekjes, blitse quotes en luchtige analyses later zullen we weten hoeveel zon- en regenuren er waren. Hoeveel gewone, hoeveel frisse en hoeveel bloedhete nachten. Hoeveel mensen de trein namen naar zee.
- 1 Reactie
- door Bene Van Eeghem
Zeezien
Wanneer de zon opkomt en ze de lucht roze kleurt boven de zee. Dat is het meest magische moment. Zo vlak boven de horizon lijkt de hele wereld een kleurboek vol eindeloze schoonheid. Een kleurboek van duizend pagina’s.