‘De Lijn vervoert je graag’
Die slogan flitst door mijn hoofd na een fikse strandwandeling. Het is een weekdag, de zon schijnt voor het eerst sinds lang. Ik heb zo’n zes kilometer zand en vloedlijn bijeen gestapt.
De mannen van het jaar
Ziedaar het eindejaar. Het is het moment bij uitstek om bucket lists, jaaroverzichten en markante momenten van de voorbije 365 dagen bijeen te schrapen.
Marsmannetje opereert
Donderdag. Dagkliniek. Ik ben geen liefhebber van deze plek maar weet dat het slechts voor heel even is. Twee verplegers rijden het bed aan ijltempo de gang uit. Het voelt alsof ik in een film zit.
Doodgewone dorpsjongen
Het is herfst. Het regent, al dagen aan een stuk. We zijn met de auto onderweg, van ergens naar ergens anders. Terwijl de ruitenwissers zwiepen over de voorruit -links, rechts, links, rechts- vraagt ze of het schijfje van Het Zesde Metaal nog eens in de speler mag.
Dreuzelmama is het moe
Geachte heer Potter
Ik schrijf u met spoed deze brief, meer dan 20 jaar nadat ik zelf uw romans verslond. De reden is eenvoudig. Het evenwicht in ons huishouden is compleet zoek door uw toedoen.