De ijstijd

Guilty pleasures? Ik heb er nogal wat. Impulsaankopen in de boekenwinkel. Impulsaankopen in deze of gene kledingwinkel. Een vette danceplaat even loeihard zetten in de auto. Dansen in de woonkamer, als er zeker niemand kijkt. Chips eten. Koekjes eten. Chocolade eten. En: ijsjes eten. Heel veel ijsjes.

De kille lente ten spijt ben ik de voorbije maand dan ook al 8 keer in mijn favoriete ijsbar in de stad gepasseerd. Want geef nu zelf toe: elke reden om een ijsje te kopen, is toch de juiste? Zelfs al gaat een bezoek aan zo’n ijsbar anno 2016 met een bescheiden dosis stress gepaard.

Vroeger was het eenvoudig: toen had de plaatselijke bakker in de buurt van mei tot september een koeltoog uitstaan, met ‘slechts’ vier smaken in het aanbod. Je liet je blik dwalen over een vitrine met daarachter chocolade, vanille, pistache en aardbei. Er was maar één soort hoorntje verkrijgbaar en toppings waren nog niet geboren. Einde verhaal.

Vandaag is een ijsje gaan kopen een opdracht van een heel ander kaliber. Het begint al bij het hoorntje: met of zonder chocolade aan de rand? Met is meer calorieën, maar ook lekkerder. Dus ik ga geheid voor ‘met’, zonder al te veel schuldgevoel. En dan begint de zwaarste opdracht.

Wat kies je uit een assortiment van 25 of meer smaken? Ferrero Rocher, Oreo- of Tiramisu-ijs? Er is uiteraard ook yoghurt-met-honing, lactosevrij ijs met of zonder bosbessen en in de marge schreeuwen het speculoosijs, cookie dough-ijs en caramel fudge-ijs om instant verorberd te worden. Oh onrechtvaardig overaanbod! En dan hebben we het nog niet over de malaga, stracciatella en strawberry cheesecake gehad.

Terwijl mijn blik op dat kritieke keuzemoment schichtig heen en weer gaat over het eindeloze lekkers, blijft de ijsventer rustig glimlachen. Hij is Brits maar spreekt vloeiend ‘Nèdderlénds’. Hij weet dat ik nooit wegloop zonder te kopen en pro forma nog even de sectie sorbetijs de blik waardig gun, want ‘fruit is gezond’. Maar uiteindelijk laat ik dat gezonds toch links liggen, en ga ik voor artisanaal roomijs. De enige volwaardige en verzadigende caloriebom.

Met de wijsvinger tegen de vitrine gedrukt hak ik de knoop door: ‘1 bol chocoladeijs mét stukjes chocolade erin, alstublieft!’ Gevolgd door: ‘en ook nog een bol speculoosijs alstublieft!’

De venter glimlacht en schept beide bollen elegant van in de bak tot op het hoorntje. Zo scoor ik voor een paar euro een fenomenale viervoudige ‘guilty pleasure’: ijs! En chocolade! En ijs van chocolade! En ijs van koekjes er helemaal bovenop!

Ik reken zoals altijd met de glimlach af en krijg, samen met dat verleidelijk gevulde hoorntje, mijn klantenkaart terug in handen gestopt.

‘It’s your lucky day, girl’, zegt de venter nog. ‘Je hebt 80 poenten verzameld. Je mach volgende keer 2 bollen gratis hebben. What denk je daarvan?’

Dat ik een bofkont ben. En dat de ijstijd de zaligste aller tijden is.

www.oyya.be