Geachte minister van Mobiliteit
Geachte heer Weyts
Een week na de lokale verkiezingen wend ik me met grote spoed tot u. In mijn thuisstad Brugge is een interventie vanop Vlaams niveau onontbeerlijk om de openbare orde en verkeersveiligheid te handhaven. Ik hoop dat u deze noodkreet opvangt en ernaar handelt.
De verbijstering. Dat ellendige gevoel dat het weer gebeurd is. De aanslag op de vrije meningsuiting. Op Charlie Hebdo. Op Parijs, Frankrijk en de wereld.
Liefste Sint,
We zingen en we springen en we zijn zo blij, want er komt een nieuwe provincienaam bij! Heeft U het ook gehoord, toen u dit weekend aangevaren kwam op De Schelden? (zo noemt mijn dochter dat: De Schelden. Het heeft iets poëtisch en dus corrigeer ik haar liever niet).
Als de feiten deze blog intussen nog niet hebben ingehaald, zwemt ze nog steeds rond op de Brugse reien. Ons Burilda Lanchals! De zwarte zwaan! Heldin van de Hanzestad! Tenzij u resideert op Mururoa, heeft u ze de voorbije weken vast al in het nieuws, in de krant, of zelfs in het echt gespot.
Gefronst bij het lezen van deze titel? Gelijk heeft u, want hij klopt niet. De juiste zegswijze is ‘mossel noch vis’ en betekent zoveel als: het een, noch het ander. Boeiende dingen trouwens, die zegswijzen, op voorwaarde dat ze correct gebruikt worden.