Het is herfst. Het regent, al dagen aan een stuk. We zijn met de auto onderweg, van ergens naar ergens anders. Terwijl de ruitenwissers zwiepen over de voorruit -links, rechts, links, rechts- vraagt ze of het schijfje van Het Zesde Metaal nog eens in de speler mag.
Archieven:literatuur
Bij de burgemeester
Eind juni zijn de dagen op hun langst, hun warmst, hun mooist. Het is uitgerekend eind juni als we op het stadhuis worden verwacht na sluitingstijd. Er staat een kleine receptie op de agenda.
De inbreker pitcht
14 u, Boekenbeurs Antwerpen. Het meisje met blond haar knikt verwachtingsvol. Een man geeft uitleg, bladert tussendoor in haar script.Ze heeft een verhaal geschreven en wil het ook graag uitgegeven krijgen. Er hangt hoop in de lucht.
Die andere Benedikte
Het was 1991 en herfstvakantie toen ik voor de allereerste keer Antwerp Expo bezocht. De plaatselijke bibliotheek had een dagtrip naar de Boekenbeurs georganiseerd: een openbaring voor een West-Vlaams tienermeisje dat toen al aan een ongeneeslijke boekverslaving leed.
De solitaire jihad
Geen schoner seizoen dan de herfst. Kleurenpracht. De zomer die nog wat sporen nalaat. Ganzen die overvliegen. Bladeren die dwarrelen. En muggen die op het eind van de dag de gemoedsrust genadeloos komen verpesten.