Geen schoner seizoen dan de herfst. Kleurenpracht. De zomer die nog wat sporen nalaat. Ganzen die overvliegen. Bladeren die dwarrelen. En muggen die op het eind van de dag de gemoedsrust genadeloos komen verpesten.
Archieven:literatuur
- 1 Reactie
- door Bene Van Eeghem
Wowie!
Exit 2014, over dik twee dagen. Een nieuw jaar start dra en dan spoelt de halve mensheid de ratrace van de voorbije maanden weer vlotjes door. Met bubbels, zakouskis die het gehemelte verschroeien en de ‘beste’ wensen plus goede voornemens die – ik spreek vooral voor mezelf – voor geen meter ingelost zullen worden.
Zilver is zo mooi
Als het u nooit door een strenge leerkracht werd gezegd, heeft het ouderlijk gezag of een suikertante op leeftijd het vast wel eens op uw bord gegooid: spreken is zilver, zwijgen is goud. Een credo zo oud als de straat. Even populair als de quote over het huisje en het kruisje en dat dekselse gras aan de overkant.
De leraar met de kam
Het schooljaar zit erop. De boekentassen zijn in de kast gezwierd. De eindrapporten uitgereikt. Voor wat het waard is: hier slechts één eindrapport op de eettafel. De oudste heeft het eerste leerjaar naar behoren afgerond en mag in september naar de tweede klas.
Indien ernstig, gelieve zich te onthouden
Ik haat eindejaarslijstjes. Ik haat het om dé plaat, hét boek of dé gebeurtenis uit 365 gesleten dagen te lichten. Er gebeurt zo gigantisch veel in die tijd dat ik minstens 100 momenten wil koesteren, 15 boeken wil aanbevelen of 30 mensen de hemel in wil prijzen. Liefst zelfs die momenten, boeken en mensen die in alle andere lijsten ontbreken. Maar haat levert zo weinig op, zei Mandela ooit. En aangezien ik bloggewijs liefst een breed publiek bereik, ziehier het compromis. Een enigszins verrassende lijst. Voor u. Indien ernstig, gelieve zich te onthouden.